Surah An Naml (سورة النمل) wit

An-Neml (Arapça: الْنَّمْل‎, latife 'Karıncalar'), 93 ayet (ayet) ile Kuran'ın 27. suresidir (sûre).

Sözde vahyin (asbāb al-nuzūl) zamanlaması ve bağlamsal arka planı ile ilgili olarak, daha erken bir "Mekkî / Mekki sûre"dir, yani daha sonra Medine veya Medine'de değil, Mekke'de (Mekke) nazil olduğuna inanılır. ).

Sure 27, Arap ve İsrail peygamberlerinde tevhid (tektanrıcılık) mesajını vurgulamak için Musa (Musa), Süleyman (Süleyman), Salih ve Lut (Lut) peygamberlerinin hikayelerini anlatır. Çıkış Kitabı'nda anlatılan Musa'nın mucizeleri, Firavun'un kibir ve küfrüne karşı zikredilmektedir.

Süleyman'ın hikayesi en ayrıntılıdır: Süleyman, bir ibibik ona güneşe tapan bir kraliçe olduğunu bildirdikten sonra, Saba' (Sheba) Kraliçesi Bilqis'i "gerçek din" e dönüştürdü. Bu sure (sorat / sorah) muhtemelen Mekke'deki inananlar arasında "İsrailoğulları"nın rolünü ele almak, geçmiş peygamberlerin dindarlığını vurgulamak ve övmek ve mevcut Kuran mesajını geçmiş geleneklerden ayırt etmek için nazil olmuştur.

Surenin adı, konuşmalarını Süleyman'ın anladığı karıncalardan gelmektedir. Sure 13'e (Şimşek) veya Sure 29'a (Örümcek) benzer şekilde, Karıncalar Suresi'nde (Sorat) tematik bir önemi yoktur, bunun ötesinde, inananlar arasında tanıdık bir ifade, surenin Süleyman hikayesini hatırlatan bir ifadedir.

Karıncalar, Süleyman kıssasından dolayı İslam'da hayvanlar arasında ayrıcalıklı bir konuma sahiptir. Hadis literatürü, Muhammed'in Müslümanlara karınca, arı, ibibik veya örümcek kuşu öldürmelerini yasakladığını söyler; Hepsinin Sure 27'de yer alması ve Sure 16'nın adının Arı olması tesadüf değildir. Karıncanın teolojik önemine ilişkin bir yorum, tarihsel olarak rolüyle örtüşür. İslam Ansiklopedisi'nin 1993 baskısında yazıldığı gibi, "İlk çağlardan beri karıncalar, Kuran'ın 27. sûresini (sûre) hazırladıkları hararetli faaliyetlerinden dolayı hayranlık uyandırmışlardır. Kuran/Kuran) 93 ayet (ayet) rızık ve toplumlarının mükemmel organizasyonu ile." Tek bir amaç altındaki bu mükemmel organizasyon, İslami itaat veya ibadet fikri ile iyi bir şekilde ilişkilidir.

Standart İslami Mısır kronolojisi, Sure 27'yi 114 içinde 48'inci sıraya yerleştirir. Bu sıraya göre, Sure 28 el-Kasas'tan önce ve Sure 26 al-Shu'ara'dan sonra, standart 'Osmanik Kuran'daki sırasını takip eder. Her üç sure ve 19 ile 32 arasında numaralandırılmış tüm sureler arasında, vahiy hesabı "gizemli harfler" ile başlar, bunların anlamı bazıları arasında tahmin edilir ve diğerleri arasında bilinmezliğini korur; Arap lehçelerinin varyantları oldukları tahmin edilmektedir. Sure 27, "Ta Sin" sözleriyle başlar. Tefsir el-Celalayn'da da görüldüğü gibi, bu sözler bazen Tanrı'nın gizemleri olarak yorumlanır - inanmak için işaretler.

Neml Suresini okumanın sevabı:
1. Resulullah (s.a.s.) buyurdu ki: Kim onu ​​okursa, ona Süleyman'a şehadet edenlerin ve Hud, Salih, Şuayb ve İbrahim'in (a.s) tahrif edenlerin on katı fazilet vardır. Kabrinden çıkar: Allah'tan başka ilah yoktur.
Bu 'makki' suresi 93 ayettir. Mecma'ul Bayan'ın tefsirinde, bu sureyi okumanın sevabının, Hz. Süleyman (as), Hud (as) ve Şuayb (as) zamanında yaşayan insan sayısının on katına kıyaslandığı yazılıdır. , Salih (as) ve İbrahim (as).
Bunu İmam Cafer Sadık (a.s) olarak rivayet etmiştir.

Bir naml suresi merupakan suresi ke-27 yang tergolong suresi Makkiyyah karena diturunkan di Mekkah. Surat an naml yang memiliki arti “semut” menerangkan tentang kisah Nabi Sulaiman a.s. dengan pasukan semut yang merupakan salah satu binatang istimewa yang dijelaskan dalam Al Kuran.